Tekst: Lisa Jansen
Fotografie: Kim de Jong en Maaike Kooijman
Eenzaamheid is een vreselijk iets. Het kan zoveel verschillende vormen aannemen, maar de meest schrijnende is voor mij toch wel: je eenzaam voelen terwijl je omringd bent door anderen. Jarenlang heb ik me zo gevoeld. Ik was ongelukkig, ik werd niet gelukkig van de sociale contacten die ik had, ik gaf niets om uitgaan, dansen en drinken. Ik was niet blij met mijn lichaam, had last van depressies en een eetstoornis. En toen werd ik ook nog eens veganist in een tijd waarin mensen veganisme alleen kenden van Volkert van der G. Het feit dat ik totaal geen voldoening haalde uit het contact met mijn sociale kring, zorgde voor een intens gevoel van eenzaamheid. Ik voelde me onbegrepen en alleen, en pushte mezelf soms om toch ‘gezellig mee te doen’, omdat ik dacht dat ik me aanstelde. Uiteindelijk dreef dit me alleen maar verder weg van wie ik was en waar ik blij van werd. Was ik de uitzondering? Zou ik voor altijd zo alleen blijven? Of had ik gewoon niet de juiste mensen om me heen?
Acceptatie
Jarenlang heb ik niet naar mijn hart durven luisteren, maar wel een enorme behoefte gehad aan mensen om mij heen die écht bij mij pasten. Die het over de belangrijkste zaken in het leven met me eens waren en die mij bovendien precies accepteerden zoals ik was. Geen feestbeest, niet goed in smalltalk, wél heel betrokken en dol op kneuterige avondjes. Ik nam mezelf voor dat ik later een plek zou creëren waar ik op dat moment zo’n enorme behoefte aan had, maar die er niet was. Nu, zo’n acht jaar later, is het zover.
Big Vegan Sister
Als Big Vegan Sister organiseer ik tegenwoordig evenementen onder het motto ‘You CAN sit with us’, waarbij ik vegan eten gebruik als middel om mensen met elkaar in contact te brengen. De eerste editie was een brunchbuffet , de tweede editie was een body positive potluck picknick waarbij ik de bezoekers aanspoorde een outfit aan te doen die ze heel graag aan wilden, maar tot dan nog niet aan durfden. Alle deelnemers namen iets lekkers plantaardigs te eten mee, ik gaf een korte lezing over waarom ik doe wat ik doe en daarna was het tijd om te eten en te kletsen.
Groot succes
De picknick was zo gezellig dat we om zeven uur ’s avonds nog steeds pratend en lachend op onze kleedjes zaten, ook al was het evenement officieel om vijf uur afgelopen. Er zijn blijvende vriendschappen gesloten en er is een body positive Instagram account opgericht door één van de deelneemsters die de stap tot een eigen Instagram account niet durfde te zetten (@maatje_meer voor de geïnteresseerden!), maar het allermooiste vond ik de reacties die ik naderhand kreeg. “Ik voelde me vrij, welkom en geliefd. Dat ik exact goed ben zoals ik ben en I loved it” en “Ik heb te weinig woorden om te kunnen beschrijven hoe fijn ik zaterdag vond. Het was voor mij zo erg buiten mijn comfortzone, maar dat was ik zo weer vergeten door alle leuke mensen” stuurden de bezoekers mij naderhand. Ik kan mijn achttienjarige zelf een high five gaan geven, volgens mij.
Mocht het jou ook leuk lijken om gelijkgestemden te ontmoeten in een veilige, gezellige en toegankelijke omgeving (in letterlijke en niet-letterlijke zin! Al mijn events zijn bijvoorbeeld rolstoeltoegankelijk) of wil je gewoon iets meer weten over veganisme en zelfliefde, dan nodig ik je van harte uit om mijn Instagramaccount en website te checken. Ik ben er voor iedereen die de wereld een beetje mooier wil maken en daar zelf ook van wil meegenieten!
