Interview afgenomen op: 16-08-2021

Annabel, 31 jaar, Tim, 35 jaar, Dylan, 11 jaar en Zoë, 9 jaar, zijn gek op andere dieren en vangen op dit moment 17 verwaarloosde en gedumpte niet-menselijke dieren thuis op. Ze zijn vegan sinds 2,5 jaar en weten het gezinsleven en veganisme goed te combineren. Ze besteden evenveel tijd en geld aan boodschappen als voorheen.

Vegan gezin

Annabel: Sinds wij de overstap naar het veganisme hebben gemaakt zijn wij evenveel tijd kwijt aan het koken en boodschappen doen als voorheen. Alleen de eerste vijf á zes weken kostte het doen van boodschappen  meer tijd, want we scanden élke verpakking om te zien wat er precies aan ingrediënten in zat. We gebruikten een app die snel aangaf of een product vegan is. Van sommige producten, zoals paprikachips, wat wij normaliter blind pakten, verwachtten wij ook helemaal niet dat het niet vegan kon zijn.

Ondertussen weten we precies wat we willen kopen en waar in de supermarkt we dat kunnen vinden. Eens in de zoveel tijd controleer in wel nog even of ze niks aan de ingrediënten hebben veranderd, want het zal niet de eerste keer zijn dat zoiets ongemerkt voorkomt. Als ik nieuwe of onbekende producten koop kijk ik sowieso altijd op de verpakking om te zien wat er precies inzit, maar die ingrediëntenlijst lezen gaat inmiddels zo snel!

Inspiratie voor vegan gerechten

Wij zijn niet echt van de aardappelen, groente en vleesopvolgers als avondmaaltijd. Mijn hele jeugd heb ik zoveel aardappels, groente en vlees gegeten dat, toen ik op mezelf ging, ik zei “dat nooit meer”. Ik hou van het experimenteren met eten. Ik heb laatst ‘vis’ gemaakt van bananenbloem, en ‘zalm’ op basis van wortel, en er wachten nog ‘coquilles’ op basis van paddenstoel op ons. Via social media krijg ik heel veel inspiratie voor nieuwe vegan recepten. Op de dagen dat we heel druk zijn halen we ook net zo makkelijk ergens een patatje of rijden we naar de Burger King voor een plant-based Whopper of plant-based Long Chicken.

Broodbeleg

Tim: Bij mij is het best een lange zoektocht geweest om lekker en gezond vegan broodbeleg te vinden. Ik at het liefst kaas, salami en allerlei hartige dingen op brood. Tegenwoordig eet ik vaak de plantaardige kaas van Violife, het gebraden gehakt van de Albert Heijn, vegan grillworst of vegan kipfilet, en soms doe ik er nog een komkommertje bij. Ik kan hier echt van genieten! Qua eten mis ik, sinds ik vegan ben, eigenlijk niks. Soms proef ik wel een vleesopvolger die dan heel erg tegenvalt en dat vind ik wel jammer, maar ik mis niets!

Reacties van kinderen

Dylan: Andere kinderen vragen mij wel waarom ik veganistisch ben geworden. Dan zeg ik dat vlees eten zielig is voor de dieren en dat ze geslacht worden. Mijn vrienden en mensen uit de klas houden altijd rekening met me en denken ook aan me als er een kerstfeestje is, er is altijd wat veganistisch te eten is. Dat vind ik het allerleukste aan vegan zijn.

Annabel: Ik doe heel erg m’n best om een leuke en gezonde lunchtrommel aan Dylan en Zoë mee te geven naar school en de meeste kinderen zijn daar erg nieuwsgierig naar. Ik doe er altijd dingetjes bij zoals gedroogd fruit en nootjes.

Zoë: Ja, veel zeggen dan: “oh, wat een lekkere dingen”, en anderen zeggen “boeiend, ik heb ook veel voor lunch.” Uit mijn klas krijgen sommige alleen maar wit brood met hagelslag op brood mee, elke dag weer. Dan zijn ze wel een beetje jaloers dat ik zo veel lunch mee heb, want dat vinden ze veel lekkerder.

Onwetendheid over diergebruik

Annabel: Ik doe extra m’n best als er op school zoiets is als een kerst- of paasontbijt. Dan maak ik altijd iets wat er echt uitspringt. Vaak doen we er wel een groot bord bij waar ‘vegan’ opstaat. Wat wij vaak merken is dat veel kinderen totaal geen weet hebben van de ‘dierenindustrie’. We hadden laatst een vriendinnetje van Dylan hier eten, een meisje van 11, die zei: “Hoezo eten jullie geen vlees? Dat is toch zonde dat die dieren dan weggegooid worden?”. Haar is geleerd dat dieren worden opgegeten, nadat ze een vrolijk leven in de wei hebben gehad en daarna van ouderdom zijn gestorven. Als mensen het dier dan niet zouden eten, zou het worden weggegooid. Ik heb haar toen wel, op een kindvriendelijke manier, het echte verhaal verteld.

Tim: Ik denk zeker onder kinderen dat die onwetendheid een groot probleem is, volgens mij weet één op de drie kinderen niet waar vlees vandaan komt. Veel denken dat vlees uit de fabriek komt. Als de kinderen echt zouden weten waar hun biefstukje of salami vandaan komt, dan verwacht ik dat veel kinderen dat helemaal niet meer zouden willen eten. In de basis ligt het denk ik bij de ouders om een kind te informeren over wat er gegeten wordt, al zou school daar absoluut ook meer aandacht aan kunnen besteden. Als de kinderen echt zouden weten waar hun biefstukje of salami vandaan komt, dan verwacht ik dat veel kinderen dat helemaal niet meer zouden willen eten.

Dieren opvangen

Annabel: We redden, helpen en vangen verwaarloosde en gedumpte dieren op en brengen ze ergens onder, bij onszelf of een gastgezin. We doen veel aan bemiddeling en herplaatsing om te zorgen dat een dier ergens komt te wonen, waar het een veilig en fijn leven kan hebben. Ik heb heel lang stichting All Dogs Count gehad, een stichting voor honden in nood. Door alle hulpvragen die er kwamen is dat uitgebreid naar elk dier dat hulp nodig heeft. Ik ben dagelijks actief in het helpen van dieren die hulp nodig hebben. Ik doe veel op eigen houtje maar help ook Stichting Schildpaddenopvang Nederland in Harkema en Konijnenopvang ’t Warme Holletje in Zwijndrecht en het afgelopen jaar ben ik in het bestuur van Stichting Hulp Aan Dieren In Nood gegaan.

Leed achter de voordeur

Wij helpen dieren die een incidentele medische operatie nodig hebben, terwijl de eigenaar daar geen geld voor heeft. Mensen kunnen zich bijvoorbeeld aanmelden als ze een uitkering hebben of in de schuldsanering zitten. Ik hoor regelmatig verhalen van mensen die 0 tot 20 euro leefgeld per week hebben, voor zichzelf en hun huisdier. Een operatie is dan onbetaalbaar voor die eigenaar. Soms kan een trimbeurt al te duur zijn. In dat soort gevallen zet ik wel eens een extra oproep online om geld op te halen, zodat een ik het hondje naar de trimster kan. Het liefst zou ik, als een eigenaar niet goed voor zijn of haar huisdier kan zorgen en de officiële instanties er niks aan doen, het dier weghalen.  Maar dat mag uiteraard niet. Er is hier in Nederland een hoop dierenleed, alleen vaak achter de voordeur.

Nooit meer schuldig

Zoë: we zijn veganist geworden omdat papa en mama een film hadden gezien over een slachterij. Daarna zijn we gestopt met vlees eten en  volgens mij hebben ze het ook een beetje gedaan voor mij, omdat ik niet tegen zuivel kan.

Annabel: Aan Zoë merken we dat hoe meer zuivelproducten ze consumeerde, hoe meer last ze kreeg van snotneuzen en oorontstekingen. Deze symptomen horen bij een lactose-intolerantie. Zoë heeft ook heel vaak buisjes gehad, maar sinds ze geen zuivel meer nuttigt gaat het stukken beter.

De overstap naar het veganisme kwam voor mij doordat ik het niet meer vond rijmen om dierlijke producten te blijven gebruiken terwijl ik aan de andere kant altijd heel druk ben met het redden van dieren. Via social media ben ik erachter gekomen hoe het er in de ‘dierenindustrie’ aan toe gaat. De overstap naar een veganistisch leven ging daarna heel snel en heel makkelijk. Ik voel me sindsdien nooit meer schuldig over wat ik eet, drink of draag omdat ik weet dat ik geen dieren pijn doe.

Vegan BBQ

Eerlijk tegen de kinderen

Wij leggen de kinderen ook uit hoe de ‘dierenindustrie’ werkt en wat er gebeurt in slachthuizen. Soms laten we ze video’s zien. Ze zijn de afgelopen jaren veel in aanraking geweest met dierenleed, vooral bij huisdieren, door de stichting waarvoor ik werk. Dan is de grens een stuk lager om direct al eerlijk tegen ze te zijn. Ze hebben bij ons heel veel dieren echt verschrikkelijk binnen zien komen, maar gelukkig ook weer op zien knappen.

Sneller hersteld en minder moe

Tim: Ik vind het heel fijn om ’s avonds naar bed te kunnen gaan, wetende dat er voor mij niemand gedood heeft hoeven worden. Terwijl ik vroeger nog zei: “Ik word nog eerder kannibaal, dan vegetariër”. Ik vind veel soorten vlees ook echt heel lekker, daar kan ik niet omheen, en ik ben er ook mee opgegroeid. Er is mij ingeprent dat vlees erbij hoort. Sinds ik vegan ben voel ik me lichamelijk veel beter! Ik had altijd last van brandend maagzuur, maar vanaf het moment dat ik ben gestopt met het eten en drinken van dierlijke producten heeft het 3 dagen geduurd, en daarna heb ik daar nooit meer last van gehad. Ook ben ik sneller hersteld en minder lang moe. Veganistisch eten heeft voor mij, lichamelijk, echt voordelen.

Ons advies aan iedereen die de overstap naar een veganistisch leven overweegt

Zoë: ik heb geen echte tip, maar eet gewoon veganistisch, want dat is het beste voor de natuur!

Bronnen