Op de laatste dag van augustus is het ‘Dag voor het einde van speciesisme’. We staan op deze dag graag even stil bij de discriminatie die dagelijks plaatsvindt op basis van soort. Wij zien veganisme als een morele plicht, waarbij alle dieren inherente waarde hebben. Het is niet aan de mens om een indeling naar waarde te maken op basis van soort.

Heb je je wel eens afgevraagd waarom mensen andere dieren zo verschillend behandelen, en waarom we daar eigenlijk zo weinig bij stilstaan?

De mens gebruikt andere dieren op ontelbare manieren, simpelweg omdat het “maar dieren” zijn en wij “mensen”. De mens realiseert zich vaak niet dat het ook een dier is en dat er meer overeenkomsten tussen ons dieren zijn dan verschillen.

We leren helaas bijna allemaal van jongs af aan dat mensen andere dieren mogen gebruiken, ‘omdat het nu eenmaal dieren zijn’, en dat is volgens ons een recht dat wij als menselijke dieren niet hebben. Alle dieren hechten waarde aan hun eigen leven. Ze zijn er niet op aarde voor ons, maar mét ons.

Bovendien is het ene dierenleven niet meer waard dan het andere. Zeker niet als we het door de ogen van dat dier bekijken. Waarom zouden olifanten beschermd moeten worden, maar koeien niet? Hoe kan het dat mensen zeggen dat ze van dieren ‘houden’ terwijl ze een dood dier opeten?