Eind september is na een kort ziekbed na een ongeval Harm Breunis overleden. Harm was vanaf midden jaren tachtig tot in het eerste decennium van deze eeuw betrokken bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme. In 1987 als één van de oprichters en voorzitter van het bestuur.
Door de jaren heen heeft hij verschillende malen deel uitgemaakt van het bestuur. Zeker in de eerste jaren heeft hij veel gedaan voor het beter bekend maken, onderbouwen en promoten van het veganisme. Slogans als ‘goed voor mens, dier en de milieu’ zijn mede van hem afkomstig.
Harm was een sterke persoon, met een visie en behoorlijke eigen zin, en een behoorlijke ervaring in de zakenwereld. Dat waren enkele van zijn kwaliteiten, die hij inzette om – met de middelen van díe tijd – het veganisme in Nederland én internationaal op de kaart te zetten. Bij dergelijke eigenschappen is het onvermijdelijk dat er botsingen komen met andere mensen – de gemiddelde veganist is natuurlijk ook al een beetje eigenwijs. En de botsingen waren en dan ook. Hij kon dan eigenzinnig en dominant zijn, toch bleef hij altijd beleefd en vredelievend. Hij was vasthoudend in het proberen mensen te overtuigen, maar wilde nooit dwingen. Als je het er niet mee eens was, dan accepteerde hij dat uiteindelijk.
Voor mij past dat bij zijn spirituele levenshouding: doen met je ‘handen’ maar vanuit oprechte en eerlijke innerlijke houding. Zijn overtuiging dat een spiritueel bewust leven belangrijk is, bracht hem ook tot de wens om het veganisme veel meer actief te promoten samen met het begrip, het beginsel, Ahimsa: geweldloosheid en eerbied voor al het leven. Van het belang van die koppeling heeft hij anderen niet kunnen overtuigen, hoewel het buiten kijf staat dat vredelievendheid en compassie aan de basis van het veganistische gedachtegoed staan.
Ik heb veel met Harm mogen werken en van hem mogen leren. Ik denk met dankbaarheid terug aan die tijd en met vreugde aan Harm als mens.
Cor Nouws
oud-voorzitter NVV
