Seks, katten en veganisme: Melroy Bisel over @lekkermenselijk

Melroy Bisel maakte de cover voor de nieuwste editie van VEGAN Magazine (nr. 142). Hij is vooral bekend van zijn Instagramaccount @lekkermenselijk waarop hij bijna dagelijks zwart-wittekeningen deelt over seks, politiek, katten én veganisme.

Melroy Bisel (we mogen Mel zeggen) is de echte naam van de 43-jarige kunstenaar uit Almere die achter @lekkermenselijk zit. Hij is getrouwd, heeft drie kinderen en is veganist. Hoe lang weet hij niet zeker. “Zo’n acht of negen jaar. Op een gegeven hou je het niet meer zo bij.” Veel mensen zijn verrast door de identiteit van Mel. “Ik hoor regelmatig ‘Ik dacht dat je een vrouw van in de twintig was.'” Mel heeft er geen parate verklaring voor. “Misschien omdat ik feministische onderwerpen aansnijd?” Hij tekent regelmatig katten, daarom komt ook het feit dat hij een hond heeft voor veel mensen als een verrassing. “Ik heb een tijd lang mezelf niet bekendgemaakt. Op een gegeven moment dacht ik dat het misschien toch wel interessant zou zijn voor mensen om te weten wie die tekeningen maakt. Ik zou zelf wel benieuwd zijn.”

@lekkermenselijk ontstond tijdens de coronacrisis. “Tekenen bood tijdens de lockdowns een creatieve uitlaatklep voor mijn frustraties. Het begon met eenvoudige tekeningetjes met wat tekst erbij. Ik tekende over dingen die me frustreerden, zoals racisme en hoe mensen dieren als dingen gebruiken. Die problemen creëren mensen voor elkaar: het zijn menselijke problemen. Door daarover te tekenen probeerde ik mijn bijdrage te leveren aan de maatschappij. We zouden prima kunnen leven in een wereld zonder racisme en mét veganisme en iedereen zou daar beter van worden. In de praktijk werkt het niet zo, dus eigenlijk teken ik over mijn frustraties met de mensheid.”

Lang niet alle tekeningen hebben een maatschappijkritische boodschap. “Ik vind het ook leuk om grappen over seks te maken, zolang die niet seksistisch zijn. Dat heeft ook een functie. De niet-veganisten haken aan om de niet-veganistische content. Zodra ik iets post over veganisme krimpt mijn aantal volgers. De volgende post gaat dan over seks, relaties of politiek, zodat mensen denken ‘Haha, kijk, deze gaat over seks.’ Het is een soort bokswedstrijd: eerst deel je een rake klap uit en daarna ga je snel weer in de verdediging.” Het gaat ook soms een hele tijd niet over seks: “Dan kan ik geen goede grappen over orgies bedenken.” Dan zouden er zomaar meer tekeningen over katten kunnen verschijnen: “Katten werken eigenlijk altijd goed!”

@lekkermenselijk was niet alleen een project om met die lockdownfrustratie om te gaan; tekenen deed Mel al jaren. @lekkermenselijk was ook de ultieme poging om door te breken als tekenaar. “Ik heb het project opzettelijk daarop ingericht. Als je iets met tekenen wilt doen, dan moet dat op Instagram. Ik nam mezelf voor om een jaar lang iedere dag iets te posten.” Dat moet qua tijd wel behapbaar zijn, maar Mels eerdere werk onder de naam Posing With Tigers bestond uit complexe, kleurrijke illustraties en later 3D-sculpturen. Eén zo’n artwork maken kostte hem twee weken. “Ik moest anders werken: op een iPad en in zwart-wit. Ik wilde niet te veel hoeven gummen. Ik moest de lijn zijn werk laten doen. Als ik dat een jaar zou volhouden en het zou niet werken, dan had ik er in ieder geval alles aan gedaan.” Maar het pakte goed uit. “Ik kijk daar wel met trots op terug.”

Hoewel Mel zijn identiteit dus niet verborgen houdt, treedt hij alsnog niet veel op de voorgrond: de kunst is belangrijker dan de kunstenaar. “Wat ik wel belangrijk vind is dat mensen weten dat dit niet mijn baan is. @lekkermenselijk is eigenlijk een uit de hand gelopen avondproject, dat ik op latere leeftijd ben begonnen, terwijl ik een fulltime baan en gezin heb. Tekenen was een van de weinige dingen waar ik goed in was. Dan kun je iets grafisch gaan doen of iets met illustraties. Ik droomde ervan om striptekenaar te worden.” Uiteindelijk werd hij vormgever, maar nu is zijn droom toch ook uitgekomen. “Ik wil dat andere mensen weten dat het nooit te laat is om nog dit soort dingen te gaan doen.’ Daarbij geeft Mel wel meteen een winstwaarschuwing af. ‘Als je ervan droomt om hartchirurg of astronaut te worden, dan is het misschien wat lastiger om dat in je avonduren waar te maken.”

Voor de cover van VEGAN Magazine maakte Mel een illustratie in zijn kenmerkende stijl die aansluit bij het thema van deze editie: rimpeleffect. “In mijn beleving vertaalt zich dat ook naar de perceptie van mens naar dier. Daar waar ik voordat ik vegan werd naar huisdieren keek als een soort levenspartners en naar varkens als voedsel, hoop ik dat het rimpeleffect mettertijd ervoor zorgt dat we alle dieren als ‘gelijken’ gaan zien.”