Interview afgenomen op: 03-08-2021

Eva, 24 jaar, is student Geneeskunde aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, houdt van krachttraining, koken en de vegan boodschap op een positieve manier verspreiden. Leeft vegan sinds maart 2020, nadat ze genoeg informatie had verzameld over het sociale aspect van veganisme, en laat zien dat vegan leven niet duur hoeft te zijn.

Sociale vegan

Eva: sinds maart 2020 ben ik vegan. Door de Corona-pandemie kwam ik 10 weken thuis te zitten van m’n stage. Toen had ik de tijd om mezelf te verdiepen in het veganisme, nieuwe recepten uit te proberen en te leren over het sociale aspect van veganisme. Ik was vooral benieuwd hoe ik nou een ‘sociale vegan’ kon zijn. Ik wilde mijn vrienden niet tot last zijn en wilde veganisme als iets positiefs overbrengen in de gesprekken die ik voerde. Ik had het jaar ervoor ook al een keer geprobeerd om de overstap naar het veganisme te maken, maar dat was toen te lastig, omdat ik in de fase van alle ‘21-diners’ van mijn studentenvereniging zat. Ik voelde me toen al bezwaard dat ik vegetariër was en anderen zouden het nog lastiger vinden als ze veganistisch zouden moeten koken.

Ik heb in die 10 weken dat ik thuis zat heel erg veel gelezen over het veganisme, op YouTube gekeken en toen ben ik mijn Instagram account Veganstudentje begonnen. Het YouTube kanaal van Earthling Ed heb ik zo’n beetje ‘gebingewatched’, hij is echt mijn held! Hij blijft altijd zo rustig en kan op zo’n duidelijke manier zijn boodschap overbrengen. Ik heb van hem ontzettend veel geleerd over hoe je met bepaalde vragen om kan gaan en ze goed kan beantwoorden. Op die manier voelde ik me steeds zelfverzekerder als vegan, ook in gesprekken met anderen.

Teruggeven aan de wereld

Ik zie het veganisme als iets heel positiefs en niet als iets van tekorten, of iets waarbij je dingen niet kan doen of eten. Ik zie het als een bijdrage leveren aan het milieu en de dieren, en iets teruggeven aan de wereld. Juist deze boodschap wilde ik in het begin goed overbrengen bij familie en vrienden. Ik voel me ontzettend goed bij het veganisme, beter dan ooit! Mijn huid is goed, m’n haar is langer en gezonder dan voorheen, ik heb geen last meer van mijn buik, ik voel me energieker en het voelt goed om eindelijk in lijn te leven met m’n normen en waarden. Ik was altijd al een dierenvriend en vind het milieu heel belangrijk. Stiekem wist ik wel dat de overstap naar een plantaardig dieet het grootste is wat ik kon doen voor het milieu. Dus door de overstap naar het veganisme voelde het goed om eindelijk, op z’n Rotterdams gezegd: ‘geen woorden, maar daden’ te laten zien.

Voordelen van plantaardig eten voor diabetespatiënten

Het veganisme is bij mij aangewakkerd door mijn studie. In mijn geneeskunde-opleiding krijgen we maar vijf uur les over voeding, wat ik echt bizar vind. Vooral omdat allerlei onderzoeken aantonen dat de gemiddelde burger het advies over voeding van de arts op nummer één zet qua betrouwbaarheid. Daarom volgde ik in mijn derde studiejaar een extra-curriculaire cursus over voeding en leefstijl voor geneeskundestudenten. Tijdens die cursus was er een spreker die vertelde over de reversibiliteit van diabetes door een plantaardig dieet. Mensen die diabetes hebben, kunnen door een plantaardig dieet genezen van deze ziekte, waardoor ze geen medicatie meer nodig hebben. Toen ik dit hoorde dacht ik wel “Jeetje, hoe kan het dat ik nog nooit een arts hierover heb gehoord met al die talloze diabetes patiënten, die hun hele leven afhankelijk zijn van medicatie, wat ook weer nare bijwerkingen kan geven?”.

Gezondheid en preventie

Ik zag dit als iets heel belangrijks waar ik meer over wilde leren. Ik vind gezondheid en preventie namelijk erg belangrijk. Ik ben van mening dat daar veel te winnen is, maar bij geneeskunde leren we voornamelijk veel over ziektes en medicatie. Toen ik mijzelf ben gaan verdiepen in de gezondheidsaspecten van plantaardig eten, leerde ik over al het dierenleed wat achter dierlijke producten schuilgaat. Toen kon ik niet meer terug en ben ik meteen vegan geworden.

Eigen invloed op de gezondheid

Na heel lang wikken en wegen heb ik besloten dat ik huisarts wil worden in plaats van medisch specialist. Als huisarts kun je heel veel voor mensen betekenen op het vlak van preventie en informatievoorziening. Er is nu ook een beweging gaande in de huisartsgeneeskunde die zich meer focust op de patiënt in de breedte, in plaats van alleen het ziektebeeld. In mijn ideale wereld werk ik bij een huisartsenpraktijk waar ik ook een lifestyle-coach aan mijn patiënten kan aanbieden. Ik zou graag het gesprek met mijn patiënten aangaan over hun eigen invloed op hun gezondheid. Ik zou het met mijn patiënten onder andere willen hebben over hun voeding, beweging en slaap. Verder is kwaliteit van leven, betrokkenheid bij de maatschappij en het gevoel van zinvol leven belangrijk. Mensen worden niet gelukkig van hele dagen alleen thuis zitten, en kunnen gelukkiger worden van bijvoorbeeld vrijwilligerswerk. Het lijkt mij juist heel krachtig om deze verschillende facetten te belichten als een patiënt bij mij langskomt.

Is vegan eten duur?

Veel mensen denken inderdaad dat vegan eten heel duur is, maar de goedkoopste producten in de supermarkt zijn vegan zoals: bonen, kikkererwten en linzen. Ik denk dat ik evenveel geld kwijt ben aan boodschappen nu ik vegan ben, maar ik geniet veel meer van eten en de lekkere dingen die ik haal. Mijn basisproducten zijn peulvruchten, volkoren granen, groenten en fruit. Die zijn veel goedkoper dan bewerkte voeding en vlees. Soms wil ik mezelf wel verwennen met een vegan ovenbitterbal of een lekkere vleesopvolger, maar dat eet ik zeker niet elke avond. Vegan eten is zo duur als je het zelf wilt maken. Ik vind de Lidl top voor groenten en de Dirk is ook heel betaalbaar. Daar word ik ook niet verleid om al die speciale vegan producten te halen. Ook al probeer ik niet teveel geld uit te geven aan boodschappen, als de Albert Heijn een nieuw vegan product in het assortiment krijgt en mijn studiefinanciering is net gestort, tja, dan ga ik toch wel even langs om dat te proberen!

Vegan community

Op mijn Instagram deel ik deze recepten en nog veel meer. Ik vind het leuk als mensen mijn recepten proberen en mij vragen stellen. Instagram voelt als een soort community. Ik klets veel met m’n volgers en ik zie mensen op elkaar reageren, wat een saamhorigheidsgevoel geeft. Ook al heb ik overdag in Rotterdam niemand die vegan is, als ik dan m’n telefoon open denk ik “Ohja, het is hartstikke normaal om vegan te zijn, want mijn hele feed staat alleen maar vol met andere vegans”. Voorheen kon ik me soms best een beetje een alien voelen en denken: “Ben ik nou gek?”. Maar door Instagram heb ik gelijkgestemden leren kennen waarmee ik al snel het gevoel heb alsof ik bevriend met ze ben, omdat we over dit belangrijke onderwerp hetzelfde denken.

Bronnen